خرابی ها در نگهداری و تعمیرات

خرابی ها در نگهداری و تعمیرات

خرابی ها در نگهداری و تعمیرات می تواند متفاوت باشند که یک پیش زمینه در این مقاله ارائه شده است

1- مدهای خرابی 

1-1- کلیه مد های خرابی که ممکن است باعث رخداد یک خرابی وظیفه ای شوند باید مشخص گردند

1-2- روش تصمیم گیری درباره اینکه چه دلایلی باعث رخداد یک مد خرابی می شود، باید برای مالک یا استفاده کنند از دارایی قابل قبول باشد

1-3- مد های خرابی باید در سطحی از علت مشخص شوند که امکان تعریف یک سیاست مناسب مدیریت خرابی وجود داشته باشد.

1-4- فهرست مد های خرابی باید شامل مد های خرابی باشد که قبلا رخ داده اند، مد های خرابی که با برنامه های تعمیراتی موجود کنونی از رخدادشان جلوگیری می شود و همچنین مد های خرابی که هنوز اتفاق نیفتاده اند اما احتمال رخداد آن ها در زمینه عملیاتی کنونی وجود دارد.

1-5- فهرست مد های خرابی باید شامل هر رخداد یا فرآیندی که ممکن است باعث رخداد خرابی وظیفه ای گردد باشند، از جمله زوال، نقض طراحی و اشتباهات انسانی چه توسط اپراتور ها یا تعمیرکاران ایجاد شده باشد مگر اینکه خطای انسانی که به طور فعال توسط فرآیند های تحلیلی RCM شروع گردیده است.

2- اثرات خرابی

2-1- اثرات خرابی باید تشریح کند که اگر هیچ کار خاصی برای پیش بینی، پیشگیری یا شناسایی خرابی انجام نشود چه اتفاقی خواهد افتاد.

2-2- اثرات خرابی باید شامل کلیه اطلاعات لازم جهت پشتیبانی از ارزیابی نتایج خرابی باشد مانند:
الف) چه شواهدی نشان می دهد که خرابی رخ داده است. در مورد وظایف پنهان در صورت وقوع یک خرابی چند گانه چه اتفاقی روی خواهد داد.
ب) برای صدمه زدن به شخص یا مرگ وی، یا برای داشتن اثر مضر بر محیط زیست چه می کند؟
ج) برای داشتن اثر مضر بر روی تولید و عملیات چه می کند؟
د) خرابی باعث رخداد چه صدمات فیزیکی می شود؟
ه) برای بازیابی وظایف سیستم پس از رخداد خرابی چه باید کرد؟

3- دسته بندی نتایج خرابی

3-1- نتایج هر مد خرابی باید به صورت زیر دسته بندی شود:

*فرایند دسته بندی نتایج باید مدهای خرابی پنهان را از مد های خرابی آشکار جدا سازد

* فرایند دسته بندی دسته بندی نتایج باید به صورت روشن بین رخداد ها شامل مد های خرابی و خرابی های چند گانه وجه تمایز قائل شود.وقایعی را که نتایج ایمنی و یا محیطی دارند را از آن هایی که تنها نتایج اقتصادی دارند مشحص کند.

3-2- ارزیابی نتایج خرابی باید به گونه ای انجام شود که گویی اخیرا هیچ کار خاصی برای پیش بینی، پیشگیری یا شناسایی خرابی انجام نشده است.

4- انتخاب استراتژی مدیریت خرابی 

4-1- فرآیند انتخاب مدیریت خرابی باید این حقیقت را در نظر بگیرد که احتمال رخداد برخی مد های خرابی با افزایش عمر افزایش خواهد یافت و احتمال رخداد برخی دیگر با افزایش عمر تغییر نخواهد کرد و احتمال رخداد برخی دیگر با افزایش عمر کاهش خواهد یافت.

4-2- کلیه کار های برنامه ریزی شده باید از نظر فنی میسر و همچنین مقرون به صرفه، به عبارت دیگر باید مناسب و موثر باشند.

4-3- اگر دو یا تعداد بیشتری از سیاست های مدیریت خرابی از نظر فنی میسر و همچنین مقرون به صرفه باشند، مقرون به صرفه ترین سیاست باید انتخاب شود

4-4- انتخاب استراتژی های مدیریت خرابی باید به گونه ای صورت گیرد که گویی در حال حاضر هیچ کار خاصی برای پیش بینی، پیشگیری یا تشخیص خرابی انجام نمی شود.